Lost: Desmond&Penny / Telefonun Delikleri İçinden Süzülen Sevgi

Üst üste lost oldu, bundan sonra uzunca bir süre bu konuya dönmeyeceğim. Dördüncü sezonun en güzel sahnesini tekrar hatırlayalım... (Gözyaşlarımızı klavyeye damlatmayalım!)

Gülmek için yaratılmış, gözlerde yaşlar niye...

desmond: i love u penny..i've always loved you...i'm so sorry...i love you.

penny: i love you too...

desmond: i don't know where i am but...

penny: i'll find you des..

desmond ...i promise...

penny: ... no matter what...

desmond: ...i'll come back to you...

penny: ...i won't give up...

desmond...i promise!

penny: ...i promise!

desmond&penny: i love you!

Bu duygu selini çeviri Türkçesiyle değil de gerçek sokak diliyle okumak isterseniz buyurun!

Desmond: Hastayım sana, hep hastaydım! Kusura bakma, açık konuşuyorum: hastasıyım!

Penny: Ben de, aynen…

Desmond: Yalnız şimdi şöyle bir durum var, ben nerede olduğumu tam olarak…

Penny: Mühim değil, ben seni bulurum Des’im…

Desmond; Ama şerefsizim…

Penny: Sikseler de bulurum!

Desmond: Döncem ben sana…

Penny: Yeminlen!

Desmond: Dönmezsem, en adi orospu çocuğuyum!

Penny: Buraya yazıyorum!

Desmond&Penny: Hastasıyım!

Yok, yok yavan deme! Sevgi denen o gerçeğe...

Bu anı yazmasak eksik kalacaktı, içim rahat!